Tijger én Tractor
De Triumph Tiger 1200 is lichter en krachtiger dan ooit. Dat wist u uiteraard al lang, want het zijn de speerpunten waarmee de Britten een aanval lanceren op het segment van de grote adventures. En alsof dat niet volstaat, lanceren ze eigenlijk meteen 5 verschillende modellen op basis van het Tiger 1200 platform. Keuze in overvloed dus, al moeten de nieuwe Tigers het vooral hebben van hun nieuwe koppelkrachtige karakter…
Foto’s: Triumph
Tekst: Arno Jaspers
Voor 2022 ondergaat Triumph’s topmodel een grondige revolutie. Geen onderdeel bleef hetzelfde en dat voel je meteen, ongeacht op welke variant je juist stapt. Gemakkelijkheidshalve verdelen we ze even onder in de weggebrachte GT-familie en de meer offroad focused Rally’s. Als basismodel is er de GT, die aangevuld wordt met de beter uitgeruste GT Pro om te eindigen met de GT Pro Explorer die er een grotere 30l benzinetank bij doet. Voor de Rally is er geen basismodel en heb je dus enkel de keuze tussen de Pro of opnieuw een Explorer uitvoering met grote tank.
Rijkelijk uitgerust
Nu vergis je niet: zelfs het basismodel is bij Triumph rijkelijk uitgerust met o.a. dikke Brembo remmen en zelfs semi-actieve vering. Het verschil met de Pro zit dus puur in elektronische snufjes à la cruise-control, Hill hold, bochtverlichting, extra rijmodi en een quickshifter. Toegegeven, dat maakt van de Pro wel het model dat je wilt hebben. De meeste doorwinterde langeafstandsrijders kiezen hierbij nog voor de 30l tank die logischerwijs vol 10kg meer topzwaar gewicht meedraagt dan de standaard 20l tank.
Lopen we nog een rondje om de nieuwe motoren, dan zien we dat er zo goed als niets van de vorige Tiger modellen overbleef. De snuit werd helemaal anders met een makkelijk te verstellen windscherm, een ietwat vreemde koplamp, een prachtig trellis subframe dat op de Rally mooi aansluit met de breed uitbouwende valbaren, een superlichte cardanas en tot slot een erg geslaagd lijnenspel met de nodige focus op Triumphs gloednieuwe driecilinder.
T-plane Krukas: Tractorgevoel
Hoezo gloednieuw? Die mannen bouwen toch al driepitters sinds het oude testament? Wel, ja en nee. Net zoals de scooter van je bomma en de racemotoren op het WK motorcross allemaal aangedreven worden door een ééncilinder, zit er onderling wel wat verschil tussen de driecilinders. Daarmee duid ik op de ’T-plane crank’ oftewel de nieuwe krukas waardoor de motor geen 1-2-3 ontstekingsvolgorde meer heeft. Nee, net zoals de Tiger 900 krijgt de 1200 nu meer dat tractorgevoel waarbij je minder toeren moet maken en vooral kan profiteren van het koppel onderin. Da’s dus wel iets anders dan pakweg een Street of Speed Triple die veel zoeter draaien en het liefst van al ook wat toeren maken.
Op papier zijn de nieuwe Tijgers goed voor 150pk en 130Nm, en om al die power aan de grond te krijgen, werden er ook elektronische snufjes voorzien. Op de Pro modellen die we konden testen heb je de keuze uit vijf rijmodi met aparte standen voor de motormapping en tractiecontrole, waarnaast er uiteraard nog een bochten-ABS is en allerlei andere instellingen die we kunnen ontdekken op het mooie TFT-kleurenscherm. Met de verlichte stuurknopjes scrollen we vlot door de menu’s, al moet het gezegd dat dit vooral een kwestie is van 1 keer goed instellen en dan hooguit nog eens afwisselen voor een regenmodus of wat spelen met de cruise-controle op de snelweg. Ook al heb je alle elektronica aan boord, de Tiger heeft nog steeds het gebruiksgemak van een grote hamer en da’s exact wat van pas gaat komen om met 249 rijklare kilo’s te spelen in het zand.
Yep, we krijgen een Rally Pro ter beschikking om de terreinen van Wim Motor’s enduropark nabij Portimao te ontdekken en ik ga niet ontkennen dat dat redelijk intimiderend klinkt. Dit terrein bevat trails waar o.a. de Dakarteams komen trainen en dan lijkt zo’n hoge toermotor op noppenbanden misschien een tikkeltje over the top voor mijn 1m73 en spaghettiarmpjes. Het zweet staat al in m’n motorbotten nog voor we vertrekken, maar dan…valt het eigenlijk best mee. De grip van de noppenbanden is ideaal, de elektronica grijpt in waar m’n rijtalent eindigt en de semi-actieve vering filtert de zwaarste klappen probleemloos weg. Het zal er weinig spectaculair uitzien, maar ik voel me Stefan Everts terwijl de kilometers probleemloos onder onze wielen verdwijnen. Voor een motor van 249kg voelt deze Triumph ontzettend licht en wendbaar aan, terwijl er in het gashendel een karrenvracht power verstopt zit. Heerlijk. Na wat pogingen tot driften voor de foto, zit het zwaarste werk er al op en ruilen we de Rally’s voor een GT Pro die iets beter aansluit bij gebruik in de lage landen.
Ik geef het toe, ik vind zo’n 21” gespaakt voorwiel ook prachtig – zeker in combo met een gouden showa vork. Maar vanaf bocht 1 op het asfalt is het duidelijk dat de GT Pro m’n maatje wordt. De 19-duimer met straatrubber stuurt ontzettend strak en dankzij de lange comfortabele veerwegen krijg ik toch weer een beetje het supermoto-gevoel. Mooie vloeiende lijnen rijden met volle koffers en mevrouw de passagier achterop is geen kunst…al wil je liefst van al zo laat mogelijk remmen, zo diep mogelijk insturen en dan weer vol op het gas om met je 130 trekkertje-trek Newtonmeters de achterband te verpulveren. De Brembo M4.32 superbike remmen hebben nooit problemen om de motor tot stilstand te krijgen en van zodra het gekste gedeelte bochten achter de rug is, hebben we tijd om de andere kwaliteiten van de motor te overlopen.
Alle dynamische gekheid op een stokje is de Tiger in de eerste plaats een erg veelzijdige toermotor die ook een stukje spirit van de ter zielen gegane Trophy 1200 met zich meedraagt. De windbescherming is uitstekend, de elektronische snufjes zijn een grote meerwaarde en hoewel de motor nu om en bij de 30 kilo lichter is dan zijn voorganger, blijft hij in de eerste plaats een enorm capabele en comfortabele groottoerist. De semi-actieve vering speelt daarin geen onbelangrijke rol, maar ook basiselementen zoals een goed bemeten en gepolsterd zadel en duozadel, een erg aangename driehoek tussen je handen, zitvlak en de voetsteunen en ook wel de vorm van de tank die een correcte steun biedt aan de knieën. Je begrijpt meteen waarom Triumph ook een 30l tank aanbiedt waarmee je tot 600km ver kan bollen, want dit ding is net zo goed gemaakt voor weekendtoeristen als voor de diehard Iron Butt riders.
De Afrekening
Het hoeft geen betoog dat de Tiger 1200 meespeelt op het hoogste niveau en dat je hem probleemloos naast de laatste nieuwe Ducati Multistrada, BMW GS of KTM Adventure kan parkeren. De T-plane Triple is een erg leuke aandrijfbron die perfect past bij het vinnige chassis en een overzichtelijk elektronicapakket. Je begrijpt waarom de prijskaartjes er ook een stuk duurder op werden want met een vanafprijs van €18.400 tot €22.400 voor de GT modellen en €21.900 tot €23.500 voor de Rally modellen is de Tiger geen budgetoptie. Triumph staat neus aan neus met de concurrenten uit Duitsland, Italië en Oostenrijk. En dan wordt het dus puur de vraag of je valt voor het karakter van die heerlijke nieuwe triple, dan wel een v-twin of de überpopulaire boxertwin.
SPECS
Driecilinder
1160cc
Max. Vermogen: 150 pk
Max. Koppel: 130 Nm
Zesversnellingsbak met (optioneel) up/down quickshifter
Zadelhoogte: verstelbaar vanaf 850 mm
Benzinetank: 20L, 30L Explorer uitvoering
Rijklaar gewicht: vanaf 240 kg
Onderhoudsinterval: 16.000km / 12 maanden
Vanafprijs: €18.400 – €23.500